Weven 

Geweven wandkleden volgens de klassieke gobelin- of Vlaamse methode.

Textieltechnisch gesproken is een gobelin een geweven wandkleed in ripsweefsel, d.w.z. de inslag bedekt geheel de scheringdraden. Een Nederlands woord voor deze vorm van weven is 'legwerk'. De wever is de 'legwerker'.

Houtelisse getouw

De kleden worden geweven op een haute-lisse getouw, d.w.z. dat de schering- of kettingdraden verticaal staan. Er wordt aan de achterkant van het werk geweven. Aan de kant van de wever ziet men de klosjes met wol of zijde, in alle benodigde kleuren, hangen .

Er wordt eerst een schetsontwerp, (petit-patron) van de voorstelling gemaakt, dan een patroon (carton) op ware grootte. Dit carton wordt achter de ketting (scheringdraden) bevestigd.
Weefsel met carton

De lijnen van het ontwerp worden op de ketting getekend en zo nauwkeurig mogelijk nageweven.

Iedere wever heeft een z.g. weversmerk, dat aan het wandtapijt wordt toegevoegd als een soort handtekening. Bij deze kleden is dat de letter R, met rechts er boven het Romeinse cijfer II.
Daar de wever aan de achterkant van het werk zit, wordt de letter in spiegelbeeld geweven: Deze is het Russische teken voor 'IK'. (En er zit heel wat 'IK' in deze kleden...)

Bij een tapijt wordt aan de zijkant met weven begonnen.Wanneer het kleed klaar is komt het te hangen aan de inslag, de ribbels van de ketting lopen dan horizontaal.

Door de lichtval op de horizontale ribbels lijken de kleuren voller en dieper.

Telkens als een stuk klaar is, wordt het opgerold om met een volgend stuk ketting verder te kunnen. Het moment dat de laatste draad ter afsluiting wordt ingelegd en men de ketting doopknipt is altijd spannend. Het tapijt komt dan van de weefstoel en is voor het eerst in zijn geheel te zien.

Het wandkleed wordt tenslotte gevoerd en aan de achterkant komt een lat, die op de voering wordt vast gemaakt met klitteband.
In de lat komen twee (schoef) ogen waaraan het kleed kan hangen.

Afhankelijk van de grootte van het werkstuk duurt het weven van een aantal maanden tot soms meer dan een jaar.

De materialen waarmee gewerkt wordt zijn katoen voor de ketting (schering) en wol en zijde voor de inslag. De dunne wollen draden worden zelf geverfd en gesponnen.

Deze manier van weven is zeer arbeidsintensief. De gobelins zijn dan ook kostbaar. Prijzen worden op aanvraag gegeven.

Van het gobelin Toegangspoort is een korte documentaire gemaakt door
Marianna Bouquet van de filmgroep K1cultmedia

https://www.youtube.com/watch?v=L8aw5dzjI00